MEDYCYNA CHIŃSKA

Medycyna chińska

licząca ok. 3 tys. lat chińska tradycja medyczna, na którą składają się m.in. akupunktura, akupresura, dieta (kuchnia chińska), gimnastyka lecznicza (qigong), termopunktura i ziołolecznictwo. Chińską medycynę wyróżniają troska o profilaktykę, techniki diagnostyczne (m.in. badanie pulsu), anatomiczne teorie meridianów i organów zang-fu, a także zakorzenienie w chińskiej tradycji filozoficznej, m.in. teorii yin i yang i pięciu przemian. Kładzie nacisk przede wszystkim na przywrócenie prawidłowego i zbalansowanego funkcjonowania organizmu i poszczególnych narządów, wzmocnienie odporności na choroby zakaźne, przywrócenie prawidłowego krążenia krwi oraz energii życiowej qi w meridianach. Zakłada również holistyczne podejście do pacjenta; celem terapii jest kompleksowe leczenie całego organizmu, nie tylko eliminacja pojedynczej choroby czy dolegliwości. Obecnie w ramach systemu opieki zdrowotnej w Chińskiej Republice Ludowej leczenie za pomocą tradycyjnej medycyny chińskiej prowadzone jest równorzędnie z medycyną zachodnią („konwencjonalną”).

Różnice między tradycyjną medycyną chińska (TCM) i medycyną zachodnią

Tradycyjna medycyna chińska jest przede wszystkim systemem prewencyjnym

Terapeuci tradycyjnej chińskiej medycyny mają wielkie osiągnięcia w leczeniu pacjentów z zaawansowanymi stadiami chorób, ale nie to odróżnia TCM od innych systemów zdrowotnych.Tradycyjnie głównym zadaniem lekarza TCM jest zapobieganie chorobom.
Powstanie choroby u pacjenta traktowane jest jako porażka lekarza opiekującego się tym pacjentem.
W dawnych czasach lekarze byli wynagradzani za opiekę nad pacjentem.
W przypadku zachorowania przestawali otrzymywać wynagrodzenie.
A jeżeli pacjent był cesarzem lub królem, to lekarze również często tracili życie.
Wczesne wykrywanie chorób jest możliwe, ponieważ tradycyjna medycyna chińska zajmuje się głównie stanem równowagi organizmu i psychiki pacjenta.
Każde odchylenie od takiego stanu powinno być jak najszybciej leczone, a pacjent szybko powinien wrócić do stanu równowagi, zanim nastąpi etap choroby, czyli etap manifestacji wyraźnych objawów fizycznych, energetycznych i psychicznych, a w końcu zagrożenie życia pacjenta.
Medycyna chińska potrafi leczyć bardziej rozwinięte stadia chorób, ale nie to jest jej główną siłą.
Pacjent powinien być pod stałą opieka lekarza, który wykrywa wszelkie zachwiania równowagi w psychice, energetyce i w fizycznym ciele pacjenta zaraz po ich wystąpieniu.
W dzisiejszych czasach tradycyjna medycyna chińska traci swój podstawowy walor, ponieważ pacjenci przychodzą do terapeutów najczęściej dopiero w wypadku wystąpienia poważnych lub co najmniej niepokojących objawów.
Bardzo często zdarza się, że powodem wizyty u specjalisty chińskiej medycyny jest bezradność lekarzy innych systemów zdrowotnych.
Ten stan należałoby zmienić i uświadomić potencjalnym pacjentom, że zapobieganie chorobom jest najlepszą i najskuteczniejszą formą leczenia.
Każdy powrót do zdrowia po poważnym zachwianiu równowagi, czy po chorobie wymaga dodatkowego wydatku energii i osłabia nasze siły, czyniąc nas bardziej podatnymi na następne choroby, a konsekwencji skracając nasze życie.
W tym świetle regularne wizyty u terapeuty chińskiej medycyny są bardzo wskazane.
Niewskazany jest natomiast fanatyzm i nadmierne przywiązanie do tego, co „musimy zrobić”, aby chronić nasze zdrowie i życie.
W medycynie Zachodu chorobę najczęściej wykrywa się dopiero na poziomie fizycznym.
Ta tendencja pogłębia się.
Jeszcze sto lat temu lekarze zachodni dużo więcej czasu poświęcali pacjentom.
Patrzyli na nich, w większym stopniu badali palpacyjnie, wykorzystywali też inne zmysły, nie wyłączając intuicji, która znacznie się rozwijała w miarę długoletniej praktyki lekarskiej, obserwowali uważnie zachowanie pacjentów, ich uwarunkowania rodzinne i środowiskowe.
W dzisiejszych czasach lekarze zachodni mają coraz mniej czasu na obserwację pacjenta.
Większość czasu i energii poświęcają na analizę wyników badań, wypisywanie recept i prowadzenie dokumentacji lekarskiej.
Każdy z nas wielokrotnie przeżył wizytę u lekarza, który prawie nie odrywał oczu od dokumentów medycznych, nie mając czasu na dłuższe spojrzenie na pacjenta.
Ten styl pracy lekarzy daje bardzo precyzyjny obraz stanu zdrowia pacjenta, ale tylko na poziomie fizycznym, chemicznym, czy biochemicznym.
Oznacza to, ze diagnozy są niezwykle precyzyjne, ale zazwyczaj spóźnione.
Pomija się wstępną fazę nierównowagi psychicznej i energetycznej, która doprowadziła do powstania choroby.

Tradycyjna chińska medycyna jest oparta na systemie energetycznym i psychologiczno-duchowym człowieka

Akupunktura, ziołolecznictwo, dietetyka, masaż stóp On Zon Su. Szkoła Tradycyjnej Medycyny Chińskiej – Tradycyjna chińska medycyna jest oparta na systemie energetycznym i psychologiczno-duchowym człowieka. Energia, która powoduje, że rodzimy się i żyjemy jest pierwotna i ważniejsza niż sfera fizyczna, która jest wtórna.
Diagnoza oparta jest na symptomach fizycznych, energetycznych i psychologicznych.
Objawy psychiczne i energetyczne są pierwotne i pozwalają wcześniej wykryć chorobę, zanim powstaną anomalie fizyczne.
Przy czym nie należy obawiać się słowa „energia”, dlatego że w chińskiej medycynie każde zakłócenie równowagi energetycznej rozpoznaje się poprzez obserwację objawów fizycznych i psychologicznych.
Energia Qi jest niewidoczna, ale przejawy jej działania są jak najbardziej naukowo obserwowalne.
Precyzyjna diagnoza energetyczna wymaga jednak dużej wiedzy teoretycznej i wielu lat praktyki.
Dotyczy to szczególnie niektórych niezwykle subtelnych metod diagnostycznych, takich jak diagnoza z pulsu, czy też diagnoza meridianowa.
W tradycyjnej medycynie chińskiej wyróżnia się też wiele rodzajów energii witalnej, czyli funkcji, jakie ta energia spełnia w organiźmie.
Energie różnicuje się ze względu na sposób ich powstania (z oddechu, pożywienia, itd.), jak i ze względu na ich funkcje (energia obronna Wei Qi, energie poszczególnych narządów Zang Fu itd).
W tradycyjnej medycynie chińskiej podkreśla się też prymat Ducha nad ciałem, przy uwzględnieniu wzajemnego oddziaływania tych sfer.
Ściśle mówiąc w medycynie chińskiej ciało i Duch stanowią nierozłączną całość nazywaną duchem ożywiającym Jing Shen.
Do dobrze nam znanego hasła „w zdrowym ciele zdrowy Duch” można dodać hasło „zdrowy Duch pozwala zachować zdrowe ciało”.
W medycynie zachodniej pojęcie energii witalnej jest rzadziej używane, chociaż każdy lekarz i pacjent musi przyznać, że na przykład różnice w reakcjach poszczególnych pacjentów na identyczne terapie można wytłumaczyć tylko różnicami w ich psychice i witalności.
W zachodniej medycynie nie ma też podziału na poszczególne energie rządzące ciałem i Duchem człowieka.

Tradycyjna medycyna chińska jest systemem związanym z naturą

Podstawowe dzieło medycyny chińskiej, przypisywane Żółtemu Cesarzowi, a powstałe około sto lat przed naszą erą jest nie tylko traktatem medycznym.
Często mówi się, że jest to dzieło filozoficzne i zawiera wielką mądrość życiową.
W tych czasach nie rozróżniano jeszcze poszczególnych nauk, a medycyna była częścią ogólnego spojrzenia na świat, które dziś nazywamy filozofią.
Według klasycznej chińskiej medycyny nasze zdrowie zależy od bardzo szeroko pojętego otaczającego nas środowiska. Będą to wpływy pór roku, faz księżyca, cyklu dnia i nocy, wpływy klimatu i pogody oraz wpływy ciał niebieskich.
Istotne są też wpływy środowiska społecznego i rodziny w której byliśmy wychowani i w otoczeniu której żyjemy.

Leczenie przyczyn, a nie tylko objawów

W zakresie terapii najważniejszą zasadą tradycyjnej chińskiej medycyny jest leczenie „korzeni” (przyczyn) choroby, a nie jej efektów, czyli objawów.Leczenie samych objawów jest niewłaściwe z kilku powodów.
Po pierwsze każda terapia obciąża organizm, a obciążanie go leczeniem skutków, a nie przyczyn choroby zmniejsza margines dostępnych sił i środków potrzebnych do właściwego leczenia przyczyn choroby, które wcześniej, czy później musi nastąpić.
Po drugie objawy są potrzebne zarówno dla lekarza, jako wskazówki diagnostyczne, jak i dla pacjenta, jako ostrzeżenie o rozwijającej się w jego organiźmie patologii.
Maskowanie objawów uniemożliwia postawienie właściwej diagnozy, a tym samym skuteczne leczenie.
Usuwanie skutków, czy objawów choroby jest właściwe tylko, jeżeli zagrażają one życiu, lub gdy są skrajnie uciążliwe i mogą na przykład spowodować przemęczenie lub załamanie się psychiczne pacjenta.
Zachodnia medycyna największe sukcesy osiąga w leczeniu skutków choroby.
Choroby zakaźne szybko i skutecznie leczone są na przykład antybiotykami.
Nowotwory równie skutecznie usuwane są operacyjnie.
Niestety ani antybiotyki, ani chirurgia nie usuwają przyczyn choroby, tylko jej objawy.
Ubocznymi skutkami takich terapii są osłabienie organizmu i zwiększona podatność na ponowne zachorowanie.
Chińska medycyna proponuje raczej wzmacnianie i harmonizowanie organizmu przed ciężkim zachorowaniem, a nie po nim, bo wtedy może być już za późno.
Leczenie końcowych stadiów choroby zazwyczaj jest walką o przetrwanie, w której obie strony, to znaczy pacjent i choroba tracą.
Jest to walka na wyniszczenie przeciwnika.
Atakuje się patogen szkodliwymi „lekami”, które nie są obojętne dla organizmu.
W takiej walce można wygrać i usunąć patogen, czasami niestety razem ze zdrowiem, czy życiem pacjenta.
Tak dzieje się często przy stosowaniu chemio- i radioterapii, ale też przy masowym stosowaniu innych „mocno działających” leków.
Dlatego pamiętajmy: przede wszystkim zapobiegamy chorobie, jeszcze wtedy, gdy jesteśmy zdrowi i mamy na to czas i siły.
Potem margines błędu zmniejsza się.

Tradycyjna medycyna chińska jest systemem całościowym

Człowieka traktuje się jako jedną całość.
Nie można na przykład mieć zupełnie zdrowej sfery psychicznej przy zaburzonej pracy narządów wewnętrznych i
Dolegliwości górnych kończyn czasami skutecznie leczone są w obrębie kończyn dolnych, a choroby dolnych części ciała w górnych jego partiach.
Nie jest to działanie magiczne, tylko wykorzystanie naukowej, liczącej kilka tysięcy lat wiedzy o zależnościach i powiązaniach między poszczególnymi organami i częściami ciała.
W zachodniej medycynie możliwa, a nawet wskazana jest ścisła specjalizacja, podczas gdy specjalista chińskiej medycyny, nawet kiedy leczy lokalne zaburzenie, musi widzieć całość uwarunkowań i zależności istniejących w ciele i w psychice pacjenta.

Podsumowanie

Zachodnia medycyna odnosi wielkie sukcesy w leczeniu chorób zakaźnych, w leczeniu operacyjnym w wypadku urazów i w wielu innych przypadkach. Aby odpowiedzieć na zapotrzebowanie społeczne należy uzupełnić ją o system zdrowotny, który spełnia następujące warunki:
zapewnia wczesną diagnozę, co pozwoli zmniejszyć koszty leczenia i niepełnosprawności pacjentów
jest tani w zastosowaniu
nie powoduje negatywnych skutków ubocznych, prowadzących do osłabienia organizmu i wzmożonej podatności na zachorowania
sięga do przyczyn choroby, nie zadowalając się usuwaniem towarzyszących jej objawów
Systemem zdrowotnym spełniającym te warunki jest właśnie tradycyjna chińska medycyna.*

*Źródło: http://tradycyjnamedycynachinska.pl